De laatste tijd schrijf ik minder stukjes dan ik zou willen. En dat terwijl er zoveel stof tot nadenken is. Misschien is dat het juist wel. Ik heb soms moeite om het op een rij te krijgen. Er gebeurt zoveel in de wereld en veel ‘zekerheden’ van vroeger lijken een beetje verdwenen. Dat laatste heeft ook voordelen trouwens: ik leer meer bij de dag te leven, plan minder ver vooruit en zie wel hoe het loopt. Zo boekten we vorige week pas onze zomervakantie in plaats van in januari al. En dat ging prima.
Ik maak me best vaak zorgen om de wereld. Wie niet? Om de oorlog, het klimaat, corona, het onderwijs, de politiek, de ongelijkheid en de armoede bijvoorbeeld. Er lijkt een chaos te zijn ontstaan die steeds erger wordt. Een tijdje geleden sprak ik een wijze vrouw die zei: we zitten in een transitieperiode. Dat is niet makkelijk en soms zelfs heel akelig en naar, maar we gaan over naar een tijdperk waarin heel veel dingen uiteindelijk beter gaan worden. Die gedachte vond ik troostend en ik nam me voor dit goed te onthouden.
Gisteren las ik er een artikel over in de krant die bij de nieuwe Flow zit. Het stuk stemde me optimistisch. Professor Rotmans vertelt erin dat we op weg zijn naar een menselijkere, gezondere en schonere maatschappij met meer gelijkheid. Dat we het kantelpunt kunnen bereiken wanneer we een kwart van de bevolking mee hebben. Dat iedereen ertoe doet en dat we allemaal het verschil kunnen maken, omdat we met onze individuele keuzes onze omgeving beïnvloeden.
Na het eten had ik het er met Thad over. Hij gelooft er niet zo in. Ik wel. Maar misschien geloof ik er wel in omdat ik erin wíl geloven. Net als dat ik geloof dat onze geest voortleeft na de dood, dat de dood niet echt het einde is. Die gedachte maakt het leven een stuk prettiger. Hoe weet je nu of je echt in iets gelooft of dat je heel graag iets wilt geloven? En is dat eigenlijk belangrijk?
En hoe lang zou zo’n transitie duren? Zou onze generatie deze mooie nieuwe wereld nog meemaken? Onze kinderen misschien? Of is het een veel langer proces? Ik ben razend nieuwsgierig naar deze nieuwe tijd en hoop dat het niet te lang zal duren. Of dat ik het na mijn dood nog zal kunnen zien op de een of andere manier. Maar ook als ik het zelf niet meer zal meemaken of zien vind ik het een fijne gedachte dat we hiernaartoe op weg zijn. En ondertussen is er in deze tijd gelukkig ook genoeg moois en leuks om van te genieten. En kunnen we zelf al veel doen om menselijker, gezonder en schoner te leven.
Wat denk jij? Zijn we op weg naar een nieuw tijdperk? Of geloof je iets anders? Ik ben benieuwd.
Ja, ik geloof wel dat er betere tijden komen, ondanks alle problemen die je benoemt.
Meerdere meer spirituele boeken en blogs geven dat we in een overgang zitten.
Ik had wel eerder verwacht dat het beter zou gaan.
Het lijkt erop dat dat tijdstip verschuift naar de toekomst, als een worst die ons wordt voorgehouden 🙂
Of misschien hebben zelf moeite met ons aan te passen 🙂