Afgelopen week mocht ik weer een huis van iemand tekenen. Ik vind dat heerlijk om te doen! Je kunt natuurlijk een foto van een huis maken, maar met een illustratie ben je vrijer en kun je ook laten zien hoe een huis voelt en wat het betekent voor de bewoners.
Meestal is dat heel veel. Natuurlijk kun je een huis zien als iets tijdelijks, iets materieels, mensen verhuizen gemiddeld eens in de zeven jaar geloof ik. Maar kijk eens hoe we onze huizen verzorgen! We schilderen ze, maken ze schoon, werken in de tuin, zetten er bloemen neer en richten ze leuk in. Er worden kinderen geboren, feesten gevierd, we zijn er ziek, er wordt gelachen en gehuild. Het is onze veilige plek.
Ook dit huis heeft een verhaal. Een verhaal dat ik hier uiteraard niet ga opschrijven, maar wat wel in mijn achterhoofd zat bij het tekenen. Er is in dit huis zo veel liefde, hoop en magie.
Ik schetste het eerst met potlood, trok het over met tekenpen en legde het op mijn lichtbak. Zo zette ik het met potlood over op mooi papier. Vervolgens schilderde ik de lucht met ecoline, want ik vind die kleuren zo helder. De lucht moest heel goed drogen zodat ik de lijnen van het huis met tekenpen kon zetten. Daarna tekende ik allerlei details in en bij het huis, dingen die speciaal zijn voor de bewoners of die het gewoon gezellig maken. Hun lieve hond kreeg ook een plekje. Uiteindelijk kleurde ik alles in met aquarelverf en potlood.
Gisteren bracht ik het bij de bewoners, toch altijd weer spannend. Gelukkig waren ze er heel blij mee. Zo blij dat ik meteen weer met een nieuwe opdracht naar huis ging. 🙂 En daar ga ik vandaag alvast eens rustig over nadenken terwijl ik mijn eigen huis schoonmaak, wasjes draai en wat opruim.